weekendje Cuba

Allereerst wil ik even alle mensen feliciteren die in oktober jarig zijn. Want dat zijn er een hoop!! Door mijn beperkte internet-toegang en het drukke schema van de komende weken (jaaaa, nu ga ik echt meer boerderijen zien, want ik heb een plan A en als die niet doorgaat zelfs een plan B!) kan ik misschien niet iedereen mailen op zijn/haar verjaardag. Dus weet dat je gefeliciteerd bent en ik ook echt wel aan je verjaardag denk.

Dan nu weer een verhaaltje. K heb nog niet genoeg Cubaanse vrouwen gezien om daar een leuk stukje over te schrijven, dus dat komt er nog een keer aan. Laat ik voor de verandering mijn weekend eens beschrijven. Want het is echt zo’n weekend waarvan je denkt ‘ja, goh, leuk...’ Nu niet meteen afhaken, kan best interessant zijn.

Vrijdagmiddag rond een uurtje of half 5 gaan de meeste mensen al weg van het werk, want het is weekend en dan mag dat wat eerder. Dit keer hadden we om 4 uur al onweer en konden we dus al een uur eerder stoppen met werken. Dan wandel ik maar een beetje met collega’s naar mijn motel en stappen zij daar op de bus naar huis. Elke dag gaan er bussen heen en weer om mensen op te halen en weg te brengen, dit zijn dan ook de enige bussen die vertrekken uit ICA village... Ik woon naast mijn werk en hoef dus niet te reizen, alleen 3 minuten te lopen. In het motel een beetje met de mensen van het motel gekletst en met de twee Brazilianen. Daarna dacht ik: ik ga hardlopen! Had ik nog niet gedaan, want het is vaak heet (en ik ben gewoon lui). Dus ik mijn pakkie aangetrokken en zag er zo sporty uit dat ze meteen wisten dat ik ging hardlopen. Ik naar buiten en op mijn allercharmantst langs de bewaking van het terrein gerend. Richting boerderijen. Halverwege begon het te regenen. Ach, ik ben stoer en een NLer, dus geen probleem. Toen barstte de hemel open. Jammer.. maar daar was mijn redding: de buffelfarm! Lekker tussen de herkauwers gezeten, totdat het minder regende. Helaas kon ik niet verder rennen, omdat ik omringd was door weilanden. Dus terug, langs de bewaking, iets minder charmant door mijn wet-look. Richting andere boerderijen. Daar zat ik al snel tot mijn knieen in de modder, want ze hadden geen verharde weg. Dus even bij de kalveren uitgehijgd. Ze keken me raar aan, dus heb ik maar even een liedje voor ze gezongen voor het slapengaan. Ze waren meteen stil, misschien was dat omdat ze zo hard probeerden niks van mijn vervalste poging tot het naapen van Celine Dion te horen... Weer stoer door de regen gerend, over modderpaadjes, tussen de kikkers en loslopende varkens. Eigenlijk best gezellig. Minder was dat ik hard uit werd gelachen toen ik weer terug was in het motel. Schijnbaar zag ik er niet echt charmant meer uit, maar ja, k was in ieder geval sportief geweest. Omdat ik donderdagavond een feest had gehad (en zelfs gedanst heb met Venezuelanen en Hondurezen..!! en nog beter: kattenvlees gegeten heb... (wist ik ook pas achteraf, k vond het al raar vlees)) en dus weinig had geslapen, ging ik niet te laat slapen.

De volgende ochtend word ik wakker door gegil. Dus ik denk: de hele boel staat in de hens! Met mijn beautiful ochtendkapsel (die de meesten van jullie wel eens aanschouwd hebben) naar mijn buren (de Brazilianen) gerend, want daar kwam het gegil vandaan. Nog meer gegil, want ze zien mijn ochtendcoupe. Ja, sorry... Wat blijkt er aan de hand te zijn: we hebben in elke kamer 2 deuren naar buiten, wat ook weer dubbele deuren zijn. Tussen een van die dubbele deuren zaten 3 kikkers, want die willen ook wel lekker slapen en waar kan dat beter dan tussen twee deuren? Maar toen de Braziliaanse hen wakker maakte, sprongen ze met zijn drieen de kamer in en ook 1 bovenop haar. Ja, das ff schikken, maar om nou zo te gillen... Dus met zijn drieen ontbeten (zonder kikkers, maar met mieren in onze kaas, melk en crackers...). Daarna wilde ik het nuttige met het aangename verenigen en ging dus lekker in de zon een boek over landbouw in Cuba zitten lezen. Weer uitgelachen door het motelpersoneel: die rare Hollander gaat IN de zon zitten, dat doet echt niemand in Cuba... toeristen... dat ze me uitlachen en niet even een cocktail komen brengen!! Wat een slecht personeel he?? Toen maar in de schaduw gaan zitten (t was ook wel heet..). Na een uurtje of 2 had ik dat ook wel weer gezien, dus mijn kleren gaan wassen. Heel zielig: moet met de hand en dan ook nog VEEEL kleren, want elke dag andere kleren omdat het heet is. Duurt wel 2 uur! Maar dan zijn ze ook na een uur in de zon weer droog! Ondertussen had ik wel 10 keer geprobeerd om te computeren: we hebben 1 computer in het motel met internetverbinding. Elke keer waren er weer andere mensen aan het mailen. En als ik vroeg of ik even mocht, dan zouden ze me roepen als ze klaar waren, maar dat deden ze niet. Dus ik geduldig wachten. Geluncht met de Brazilianen en meer mieren. Toen was ik vastbesloten te gaan computeren en na een hele boze blik naar een motelpersoon die zat te typen mocht ik!!! Ik ga er dus goed voor zitten, rek mijn vingers even op om een geweldige mailsessie te starten en wat denk je: de electriciteit valt uit!!! Niet te geloven! Dat betekent dat er het hele weekend geen internet meer is, want als de stroom uitvalt, dan wordt de verbinding vanzelf verbroken en die moet weer aangezet worden door iemand die niet werkt in het weekend... dus maar gaan lezen. Poging 2 tot lezen van mijn boek leidde tot slapen... Om 5 uur weer wakker. De Brazilianen waren balletjes yuca met kaas aan het frituren, en natuurlijk moest ik mee-eten. Echt goed te eten, goede vervanging voor kaassoufle na het uitgaan! Ik smokkel er wel een paar mee naar NL. Daarna naar mijn moat de slager Theo en zijn vrouw en kind. Beetje zitten ouwehoeren over het weekend en het weer en alle dingen die niet gebeuren hier in ICA village maar wel zouden moeten gebeuren. Oftewel, lekker niks. CD’s geluisterd en hun zoontje heeft me uitgelegd dat driehoek in het Spaans ‘triangulo’ is en dat soort dingen die ik helaas niet al te lang onthoud... Mijn favo maaltje gegeten: rijst met bonen en advokaat (fruit, niet die alcoholische of de persoon). De advokaat hier is echt heerlijk!! Toen de soap begon (hebben ze 1 per avond, erg saai), naar motel gegaan en film gekeken over Mozart (?!?). Eigenlijk best leuk. En zonder reclame. Om 12 uur kon ik nog nadenken en heb ik mijn zussie gesmst om te feliciteren met haar verjaardag. De halve nacht was er een feest in de ‘kroeg’ (lees zaal met tafels en stoelen en muziek) en kon ik mooi nog ff mijn donderdagavond geleerde danspasjes oefenen voor het slapengaan.

De volgende ochtend uitgeslapen tot 9 uur! WOW! Wat een zondags gevoel! Deze ochtend zowaar warm water in de douche, dus mijn ochtend was weer goed. Mijn ontbijt, brood met kaas en mieren, snel naar binnen gewerkt en weggegaan. Ze wilden namelijk mijn kamer schoon gaan maken en dan moet ik maar snel weg, want anders mag ik helpen... De computer in het motel was nu geheel verdwenen, dus kon ik ook niet even een mailtje typen en dan later versturen. Naar mijn departement gegaan, want wie weet is er iemand aan het werk..?? Ja hoor! Dus hier zit ik nu, zondagochtend half 12 naar jullie te mailen (nou ja, typen kan, internet hebben we ff niet...). Met een muziekske op de achtergrond (van mezelf, niet van die salsa, is wel ff genoeg nu). Hoe interessant zo’n weekend. In ieder geval genoeg om bijna 2 A4 over te mailen. Nou ja, volgende keer maar wat interessanters!

PS; bij gebrek aan internet is dit berichtje dus op maandagochtend verstuurd...