Niet bestemd voor mensen met een zwak hart!!!
Door: Dorieke
Blijf op de hoogte en volg Dorieke
01 December 2004 | Bangladesh, Jessore
Dachten jullie nou echt dat ik ingedut was en een braaf onderzoekertje ben geworden??? NOT!!!!! (Eer)gisteren weer eens 2 dagen lekker gek gedaan! Hier in Dhaka kan dat, aangezien er 11 miljoen mensen wonen en ik dus niet opval.
Eerst een poging tot visa verlengen via de NLse ambassade; helaas mislukt. Nu moet het via een andere weg. Wel leuk gekletst met de secretaresse, zodat het typen van 3 zinnen een uur duurde...
Daarna tijdens het wachten op een vriend die me op zou halen, met een koeienboer uit de krottenwijken gekletst die met zijn 4 koeien door de binnenstad van Dhaka liep. Hij voert ze met al het afval dat vind- en eetbaar is en melkt de koeien ter plekke als je wat wilt kopen. Dat is nog eens verse melk met huis-aan-huis service! Ook met een vrouwtje gekletst die stenen hakte buiten op straat. Later half Dhaka rondgecrosst in een groencontainer op wielen om haar werkplek te vinden en de collegae op koekjes en 7-up te trakteren; je had hun gezichten moeten zien!
Ook met een hoop kunstenaars, journalisten en studenten van Dhaka University gekletst. Allen zeer begaan met de politiek en andere sociale zaken, helaas leidt dat soms tot discussies in het Bengaals, zodat ik er niet meer zoveel van kan verstaan... Het gebouw van de landelijke krant 'Jugantor' van binnen gezien en alle mensen uit hun concentratie of middagdutje gehaald om even hallo te zeggen. Interessant om te zien en er komt zelfs een (of meer) artikel(s) over mij in de krant! Dat is dan weer het voordeel van 1 van de 170 Nederlanders zijn die dit jaar Bangladesh hebben bezocht.
Gisteren na 2 maanden eindelijk weer genoten van enkele heerlijke koele biertjes uit pul! Jaja, hier in Dhaka heb je gelukkig wel bars die alcohol schenken, zodat ik niet 5 maanden droog hoef te staan en dan na 2 biertjes zat ben als ik weer in Wageningen ben. Maar zoals altijd heb ik mate weten te houden! De discussies over bibliobussen, Mondriaan en zelfs verhalen in het Bangla werden echter wel ineens interessanter... Bus hoppend naar het huis van Shoan gegaan en daar snel wat gegeten, want ik moest wel om 21.00u thuis zijn. Braaf om 21.00u Bengaalse tijd (zeg maar + 15 min, ook wel een Brabants kwartiertje genoemd) thuis. Dus het valt eigenlijk wel mee he? Zou ik dan dadelijk niet meer weten hoe het is om roekeloze student te zijn? Misschien is het tijd om dat leventje op te geven.... of niet natuurlijk. De tijd zal het leren!!!
Eerst een poging tot visa verlengen via de NLse ambassade; helaas mislukt. Nu moet het via een andere weg. Wel leuk gekletst met de secretaresse, zodat het typen van 3 zinnen een uur duurde...
Daarna tijdens het wachten op een vriend die me op zou halen, met een koeienboer uit de krottenwijken gekletst die met zijn 4 koeien door de binnenstad van Dhaka liep. Hij voert ze met al het afval dat vind- en eetbaar is en melkt de koeien ter plekke als je wat wilt kopen. Dat is nog eens verse melk met huis-aan-huis service! Ook met een vrouwtje gekletst die stenen hakte buiten op straat. Later half Dhaka rondgecrosst in een groencontainer op wielen om haar werkplek te vinden en de collegae op koekjes en 7-up te trakteren; je had hun gezichten moeten zien!
Ook met een hoop kunstenaars, journalisten en studenten van Dhaka University gekletst. Allen zeer begaan met de politiek en andere sociale zaken, helaas leidt dat soms tot discussies in het Bengaals, zodat ik er niet meer zoveel van kan verstaan... Het gebouw van de landelijke krant 'Jugantor' van binnen gezien en alle mensen uit hun concentratie of middagdutje gehaald om even hallo te zeggen. Interessant om te zien en er komt zelfs een (of meer) artikel(s) over mij in de krant! Dat is dan weer het voordeel van 1 van de 170 Nederlanders zijn die dit jaar Bangladesh hebben bezocht.
Gisteren na 2 maanden eindelijk weer genoten van enkele heerlijke koele biertjes uit pul! Jaja, hier in Dhaka heb je gelukkig wel bars die alcohol schenken, zodat ik niet 5 maanden droog hoef te staan en dan na 2 biertjes zat ben als ik weer in Wageningen ben. Maar zoals altijd heb ik mate weten te houden! De discussies over bibliobussen, Mondriaan en zelfs verhalen in het Bangla werden echter wel ineens interessanter... Bus hoppend naar het huis van Shoan gegaan en daar snel wat gegeten, want ik moest wel om 21.00u thuis zijn. Braaf om 21.00u Bengaalse tijd (zeg maar + 15 min, ook wel een Brabants kwartiertje genoemd) thuis. Dus het valt eigenlijk wel mee he? Zou ik dan dadelijk niet meer weten hoe het is om roekeloze student te zijn? Misschien is het tijd om dat leventje op te geven.... of niet natuurlijk. De tijd zal het leren!!!
-
02 December 2004 - 11:14
Wouter:
He cool, meer Nederlanders in Dhaka :) Wat doe je hier? Onderzoek aan het doen naar....? -
08 December 2004 - 13:28
Dorieke:
ja, nu ben ik weer in jessore. Wie ben jij, Wouter? Blijf je nog lang in Dhaka?? Ik doe onderzoek naar varkens... en dat in een moslim land!!
Wat doe jij hier? Misschien kunnen we samen een keer bier gaan drinken ;) -
10 December 2004 - 20:16
Hanneke:
blijven leuke verhaaltjes,wat kun jij schrijven. Maar je wordt vast niet boos als ik schrijf dat ik nogsteeds geen beeld heb van wat je daar eigenelijk aan het doen bent. groetjes en liefs en hou je hanneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
