Het Cubaanse leven … en de vrouwen!
Door: Dorieke
Blijf op de hoogte en volg Dorieke
17 Oktober 2006 | Cuba, San José
Dit weekend heb ik als een echte onderzoeker het Cubaanse leven eens goed onder de loep genomen. Dus eerst even een korte introductie. Cuba, het land van socialisme, twee munteenheden (de CUC voor toeristen en luxe goederen en de pesos voor de ´normale´ mensch), auto´s uit de jaren ´50, sigaren en fluitende mannen. Hoeveel merk je van deze vooroordelen op straat?
Materiaal en methode: een bankje in de schaduw in het park naast Capitolio, gelegen aan een van de drukste wegen van Havana met 360 graden uitzicht. Zorgvuldig geselecteerd op gezelschap en het uitzicht. Dus een Cubaanse oude man die genoeg te vertellen heeft en met mij de boel eens goed kan analyzeren.
Resultaten en Discussie: Op het eerste gezicht lijkt Havana een beetje op een aziatische stad. Hektiek: koetsen/karren met paarden, veel fietsers, soort ricksaws (fietstransport), wat taxis, veel damp en oude gebouwen. Maar dan zie ik ineens oude auto´s opduiken en komen oude vrouwtjes met grote sigaren in hun mond voorbijgelopen. Bovendien is het toch een stuk rustiger op straat; de straten zijn vrij groot (de belangrijkste straten dan) en veel mensen lopen of liften. Op sommige plekken staan hele groepen mensen bij elkaar. Ik vraagt me af waarom. Tien minuten later weet ik het antwoord: daar is een ´bushalte´. Volgepakte bussen rijden af en aan en ik vraagt me af hoe het mogelijk is dat er nog meer mensen in die bus willen en kunnen. Inside informatie van de oude man naast me: voor 2 pesos kun je zowat de hele stad door. Dat is dus niet zo veel. Ook kun je met een oude Amerikaanse taxi naar verschillende plekken in de stad voor ongeveer 10 pesos. In zo´n auto kunnen niet 4 of 5 mensen zoals bij ons, die dingen zijn zo groot dat er minstens 7 of 8 mensen met gemak in kunnen (3 voorin en 4 of 5 op de achterbank). Na ongeveer 10 minuten word ik gestoord. Iemand wil geld van me. Want een blond meisje met krullen moet wel een buitenlander zijn. Dat is jammer, had ik nog zo geprobeerd niet op te vallen. Even uitgelegd dat ik een student ben en 3 maanden in Cuba zit, dus niet alle mensen geld kan geven, hoe jammer dat ook is. Ze begrijpt het en loopt door. De man naast me lacht: dat heb ik goed opgelost. Het is zo´n beetje mijn standaardpraatje geworden, want het is het enige waarmee je mensen met een goed gevoel weg kunt sturen. Anders vinden ze je een gierigaard, en zo´n reputatie willen de Nederlanders toch niet?? ;)
Wat meer over de omgeving. In Havana heb je vrij veel bomen en parkjes. Zoals het een echt socialistisch land beaamt staan in de meeste parkjes wel standbeelden van een ´beroemd´ persoon. Ook zijn de parkjes zeer goed bijgehouden en zeer schoon. Al gooien alle mensen hun troep zeer gemakkelijk op straat. Maar de laaste tijd is de overheid zeer streng: iedereen moet zijn-haar troep opruimen, want de muggen die Dengue overbrengen broeden in troep. Elk half uur komen reclamespotjes op tv en radio om mensen aan te sporen hun troep op te ruimen. Ook worden alle huizen, straten en auto´s regelmatig gefumigeerd, oftewel; helemaal volgespoten met een damp die de muggen de keel dicht moet knijpen. Zo willen ze alle muggen doden. Ben benieuwd wat onze biologen hiervan zeggen. Volgens mij wordt het ecosysteem daar behoorlijk door aangetast. En dat in een land dat zo organisch te boek staat dankzij de low-input landbouw. Nog even wat over de gebouwen. Die zijn namelijk wel het vermelden waard. Veel hebben pilaren en zijn hoogbouw. De helft (of meer) is in zeer slechte staat en als ik er onderdoor loopt (ze hebben vaak brede voetpaden aan de straatkant van de gebouwen) ben ik soms bang dat ik eronder bedolven word. Aan de ´gebouwkant´ zitten kleine winkeltjes die ijs en pizza en andere etenswaren of dingen verkopen. Voor maar 1 peso kan je een ijsje kopen en voor 5 pesos een pizza. Zeer aan te bevelen!
Ondertussen ben ik dus al van het bankje weggelopen. Een andere man kwam naast me zitten en wilde veel aandacht. Een beetje negatieve aandacht, jammer dus.. Snel afscheid genomen van mijn oude vriend. Hij was al met pensioen en zit elke dag in dit parkje. ´s Avonds speelt hij domino met zijn vrienden, die ook gepensioneerd zijn. Ook houdt hij van muziek maken, maar zijn vingers willen niet meer zo goed. Al wil zijn stem nog wel, want volgens mij kunnen alle Cubanen zingen. Dat doen ze dan ook. Gewoon op straat, met wat vrienden, gaan ze in een parkje zitten ofzo en zingen. Ja, zo kun je je ook vermaken. Anderen spelen baseball in grotere parken. Carla en Pieter gaven me een goed idee: geef die kinders je fles met water als je er langs loopt. Dat heb ik dus regelmatig gedaan. Het is toch niet gezond om de hele dag te rennen en niet te drinken??
Conclusie: in Havana valt veeel te zien. Met achtergrondinformatie van de Cubanen merk je dat het een stuk rustiger en relaxed is met zo´n socialistisch systeem dan sommige landen ons willen doen geloven.
Aanbevelingen: Mocht je genoeg hebben van de bedelende mensen of van het kijken naar het ´normale´ leven, dan kun je altijd nog een museum induiken. Zijn er veel van en al stelt het niet heel veel voor, het zijn toch interessante gebouwen. En vergeet niet goed te kijken, want voor je het weet sla je een ijsstalletje over en heb je niet de heerlijke chocoladeroomijsjes kunnen proeven voor 1/20e euro!!!
Helaas is het onderzoek niet geheel objectief gebleven, dus ik raad aan om vervolgonderzoek te laten doen door mezelf ;)
PS: de vrouwen:
- lachen veel
- nodigen iedereen uit om mee te gaan/binnen te komen
- verven hun haar zo blond mogelijk
- zijn erg mooi als ze jong zijn...
- maar hebben later een dikke kont!
- dragen allemaal een trainingsbroek
- en dragen korte truitjes en houden van sexy (??!!) tegen je aan dansen
- zijn gek op de enige soap van Cuba
- vieren hun 15e verjaardag door allerlei trouwjurken aan te trekken en een fotoreportage te maken
- houden van veel eten
- koken alleen vlees, rijst en bonen
- houden niet van wandelen (mannen ook niet trouwens)
- zijn het proberen waard, al moet je ze dan wel meteen meenemen naar Holland, want ze kennen hier niet het fenomeen ´boyfriend´. Het is dus meteen ´verloofde´!!!
Materiaal en methode: een bankje in de schaduw in het park naast Capitolio, gelegen aan een van de drukste wegen van Havana met 360 graden uitzicht. Zorgvuldig geselecteerd op gezelschap en het uitzicht. Dus een Cubaanse oude man die genoeg te vertellen heeft en met mij de boel eens goed kan analyzeren.
Resultaten en Discussie: Op het eerste gezicht lijkt Havana een beetje op een aziatische stad. Hektiek: koetsen/karren met paarden, veel fietsers, soort ricksaws (fietstransport), wat taxis, veel damp en oude gebouwen. Maar dan zie ik ineens oude auto´s opduiken en komen oude vrouwtjes met grote sigaren in hun mond voorbijgelopen. Bovendien is het toch een stuk rustiger op straat; de straten zijn vrij groot (de belangrijkste straten dan) en veel mensen lopen of liften. Op sommige plekken staan hele groepen mensen bij elkaar. Ik vraagt me af waarom. Tien minuten later weet ik het antwoord: daar is een ´bushalte´. Volgepakte bussen rijden af en aan en ik vraagt me af hoe het mogelijk is dat er nog meer mensen in die bus willen en kunnen. Inside informatie van de oude man naast me: voor 2 pesos kun je zowat de hele stad door. Dat is dus niet zo veel. Ook kun je met een oude Amerikaanse taxi naar verschillende plekken in de stad voor ongeveer 10 pesos. In zo´n auto kunnen niet 4 of 5 mensen zoals bij ons, die dingen zijn zo groot dat er minstens 7 of 8 mensen met gemak in kunnen (3 voorin en 4 of 5 op de achterbank). Na ongeveer 10 minuten word ik gestoord. Iemand wil geld van me. Want een blond meisje met krullen moet wel een buitenlander zijn. Dat is jammer, had ik nog zo geprobeerd niet op te vallen. Even uitgelegd dat ik een student ben en 3 maanden in Cuba zit, dus niet alle mensen geld kan geven, hoe jammer dat ook is. Ze begrijpt het en loopt door. De man naast me lacht: dat heb ik goed opgelost. Het is zo´n beetje mijn standaardpraatje geworden, want het is het enige waarmee je mensen met een goed gevoel weg kunt sturen. Anders vinden ze je een gierigaard, en zo´n reputatie willen de Nederlanders toch niet?? ;)
Wat meer over de omgeving. In Havana heb je vrij veel bomen en parkjes. Zoals het een echt socialistisch land beaamt staan in de meeste parkjes wel standbeelden van een ´beroemd´ persoon. Ook zijn de parkjes zeer goed bijgehouden en zeer schoon. Al gooien alle mensen hun troep zeer gemakkelijk op straat. Maar de laaste tijd is de overheid zeer streng: iedereen moet zijn-haar troep opruimen, want de muggen die Dengue overbrengen broeden in troep. Elk half uur komen reclamespotjes op tv en radio om mensen aan te sporen hun troep op te ruimen. Ook worden alle huizen, straten en auto´s regelmatig gefumigeerd, oftewel; helemaal volgespoten met een damp die de muggen de keel dicht moet knijpen. Zo willen ze alle muggen doden. Ben benieuwd wat onze biologen hiervan zeggen. Volgens mij wordt het ecosysteem daar behoorlijk door aangetast. En dat in een land dat zo organisch te boek staat dankzij de low-input landbouw. Nog even wat over de gebouwen. Die zijn namelijk wel het vermelden waard. Veel hebben pilaren en zijn hoogbouw. De helft (of meer) is in zeer slechte staat en als ik er onderdoor loopt (ze hebben vaak brede voetpaden aan de straatkant van de gebouwen) ben ik soms bang dat ik eronder bedolven word. Aan de ´gebouwkant´ zitten kleine winkeltjes die ijs en pizza en andere etenswaren of dingen verkopen. Voor maar 1 peso kan je een ijsje kopen en voor 5 pesos een pizza. Zeer aan te bevelen!
Ondertussen ben ik dus al van het bankje weggelopen. Een andere man kwam naast me zitten en wilde veel aandacht. Een beetje negatieve aandacht, jammer dus.. Snel afscheid genomen van mijn oude vriend. Hij was al met pensioen en zit elke dag in dit parkje. ´s Avonds speelt hij domino met zijn vrienden, die ook gepensioneerd zijn. Ook houdt hij van muziek maken, maar zijn vingers willen niet meer zo goed. Al wil zijn stem nog wel, want volgens mij kunnen alle Cubanen zingen. Dat doen ze dan ook. Gewoon op straat, met wat vrienden, gaan ze in een parkje zitten ofzo en zingen. Ja, zo kun je je ook vermaken. Anderen spelen baseball in grotere parken. Carla en Pieter gaven me een goed idee: geef die kinders je fles met water als je er langs loopt. Dat heb ik dus regelmatig gedaan. Het is toch niet gezond om de hele dag te rennen en niet te drinken??
Conclusie: in Havana valt veeel te zien. Met achtergrondinformatie van de Cubanen merk je dat het een stuk rustiger en relaxed is met zo´n socialistisch systeem dan sommige landen ons willen doen geloven.
Aanbevelingen: Mocht je genoeg hebben van de bedelende mensen of van het kijken naar het ´normale´ leven, dan kun je altijd nog een museum induiken. Zijn er veel van en al stelt het niet heel veel voor, het zijn toch interessante gebouwen. En vergeet niet goed te kijken, want voor je het weet sla je een ijsstalletje over en heb je niet de heerlijke chocoladeroomijsjes kunnen proeven voor 1/20e euro!!!
Helaas is het onderzoek niet geheel objectief gebleven, dus ik raad aan om vervolgonderzoek te laten doen door mezelf ;)
PS: de vrouwen:
- lachen veel
- nodigen iedereen uit om mee te gaan/binnen te komen
- verven hun haar zo blond mogelijk
- zijn erg mooi als ze jong zijn...
- maar hebben later een dikke kont!
- dragen allemaal een trainingsbroek
- en dragen korte truitjes en houden van sexy (??!!) tegen je aan dansen
- zijn gek op de enige soap van Cuba
- vieren hun 15e verjaardag door allerlei trouwjurken aan te trekken en een fotoreportage te maken
- houden van veel eten
- koken alleen vlees, rijst en bonen
- houden niet van wandelen (mannen ook niet trouwens)
- zijn het proberen waard, al moet je ze dan wel meteen meenemen naar Holland, want ze kennen hier niet het fenomeen ´boyfriend´. Het is dus meteen ´verloofde´!!!
-
17 Oktober 2006 - 12:24
Willeke:
Idd Dorieke, dat verdiend toch nog wel wat vervolgonderzoek. Bijvoorbeeld in een andere stad ;-)
-
17 Oktober 2006 - 12:25
Dorieke:
Oh ja, om verwarring te voorkomen: Floris komt 4 november naar Cuba (joepie!!) en dan gaan we nog 2 weken rondreizen. Dus de 19e 's ochtends ben ik weer terug in NL! tot dan of tot mails!! -
17 Oktober 2006 - 17:15
Doris:
Doet het altijd goed een beetje mengen met de locals! En dat onderzoeken beheers je goed! Genoeg aanwijzigingen voor vervolgonderzoek!
Groetjes !!! -
17 Oktober 2006 - 20:56
Helen:
Hoi Dorieke, wat je vertelt komt me bekend voor. leuk verhaal. Ben je in het museum voor moderne kunst geweest? Toen ik er was, was het dicht. Floris was afgelopen week-end bij ons, ochcherrem, wat mist die jongen zijn vriendinnetje.Nog even taai zijn! groetjes van Helen -
18 Oktober 2006 - 09:36
Annemarie:
He do! Ik lees net je uitgebreide onderzoek. Een goede (illegale) afwisseling op mijn stageplek. Leuk om te lezen dat je het nog steeds zo naar je zin hebt! Veel plezier met het weerzien met je LOVER ;)Groetjes! -
19 Oktober 2006 - 19:16
Hanneke:
zo wat een aanbeveling om snel eens naar cuba te gaan. Ik hou van vrouwen met dikke billen. Prachtig verhaal van de gepensioneerde dominospelende man. Ik zag hem zo voor me. Wat zul jij weer moeten wennen in ons koude rijke kikkerlandje. Dank voor je prachtige verhaal. Groetjes -
20 Oktober 2006 - 11:13
Floris:
Leuk verhaal inderdaad! Ik kan niet wachten tot het 4 november is inderdaad! -
20 Oktober 2006 - 15:06
Pake En Beppe:
Wat fijn Dorieke dat wij jou berichten nu ook kunnen ontvangen. Prachtige verhalen hoor! Veel plezier, gezondheid en straks een behouden thuiskomst -
20 Oktober 2006 - 23:59
Dorieke:
wow! zelfs mijn pake en beppe bezoeken mijn website!! gaaf hoor, zo´n moderne grootouders!! -
21 Oktober 2006 - 03:47
Marloes:
hee dorieke,
altijd leuke verhalen om te lezen, vooral deze! misschien moet ik ook eens zo'n onderzoek gaan opzetten bij de canadezen hier..
veel plezier nog!
-
21 Oktober 2006 - 13:18
Anke:
Doe je de volgende keer dan ook een double blind randomised onderzoek met controle groep? Wellicht een 2de afstudeeronderzoek?
Veel plezier nog meis! Xx -
24 Oktober 2015 - 19:53
Lourdes:
Leuk geprobeerd, maar alweer een artikel waar - helaas- de nodige onzin over Cuba wordt beweerd. Voor jouw informatie, Cubaanse vrouwen hebben geen dikke kont als ze wat ouder worden. Ze hebben van nature meer rondingen, want het zit genetisch in. Bovendien maken ze zich niet zo druk en VERHONGEREN ze zich niet teneinde aan een onmogelijke schoonheidsideaal te voldoen (gelukkig!) Het valt me op dat het altijd vrouwen zijn die dit beweren (misschien jealours?) Want Nederlandse mannen hoor je niet klagen, hoor....sterker nog: als je ze alleen naar Cuba laat gaan.....adiós Nederlandse vrouw (als ze niet single zijn) En als ze single zijn: dan gaat het nóg sneller!!!
Je zou Spaans moeten leren voordat je uitspraken doet als: " (...) want ze kennen hier niet het fenomeen ´boyfriend´. Het is dus meteen ´verloofde'!" Wist je sms niet dat het woord "novio/a" in het Spaans (dus ook in Spanje) beiden vriend/in en verloofde betekent? Nou, dan heb ik nog een verrassing voor je....tijdens een trouwerij betekent het woord zelfs bruid of bruidegom! Surprise, surprise!
Aangezien er zo ontzettend veel onzin over Cuba word beweerd, ben ik mijn eigen blog opgestart: dus, voor wie de juiste informatie over Cuba wil (zonder onzin) cubataalcultuurinfo.wordpress.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
